पाखरांचा उडाला थवा
म्हणाले बरोबर येतोय कवा
मने नव्हती त्यांची साधी
पंख तोडल होतेे आधी
खुरट्या पंखा बरोबर अंग माझे पडायचे
तेव्हा ते शान से आकाशात उडायचे
जाणिव काही झाली नाही त्यांना
काळीज फटायचे माझे पुन्हा पुन्हा
आता म्हणत्यात ते माला
खुप वेदना झाल्या का रे तुला
प्रेम माझं त्यांनी रींगणात मटलं
मन कधीच त्याच्या साठी तुटलं
ह्रदय तुटले मग मधी
उडता येईनाच कधी
नागेश शेषराव टिपरे
मु.पो:-खडकी ता.दौंड जि.पुणे
मो.नं:-८६००१३८५२५
No comments:
Post a Comment