Thursday, 15 September 2016

नातं

जीवनाच्या वाटेवर चालताना
भेटले होते असंख्य प्रवासी
कोणी जोडली नाती
तर कोणी तोडली नाती
शेवटी होते काय
जीवनाची मातीच माती
प्रत्येकाशी मी दाखवली होती आपुलकी
हे आपुलकीच नातं होतं
सागराच्या रेतीवर लिहिलेलं
लाटेच्या झोक्याने पुसुन ते गेललं
डोळ्यांच्या काठावर ते भरतीला यायचं
तर कधी-कधी ते ओहटीला जायचं
प्रत्येकाची दिशा वेगळी
प्रत्येकाची आशा वेगळी
रंग, रूप आणि भाषा सुध्दा आगळी-वेगळी
कोणी आपुलकीन बोलायचं
तर कोणी तीरस्काराने दुसय्रांची मन तोडायचं
कोठे कोठे होती ही रूढ रीत
तर कोठे जडली माझी प्रीत
ज्यांच्या ज्यांच्याशी मन मिळलं
त्यानां त्यानां प्रेम माझ कळलं
                    नागेश शेषराव टिपरे
                  मो.नं:-८६००१३८५२५
                   मु.पो:-खडकी ता.दौंड
                           जि.पुणे

No comments:

Post a Comment