जीवनाच्या वाटेवर चालताना
भेटले होते असंख्य प्रवासी
कोणी जोडली नाती
तर कोणी तोडली नाती
शेवटी होते काय
जीवनाची मातीच माती
प्रत्येकाशी मी दाखवली होती आपुलकी
हे आपुलकीच नातं होतं
सागराच्या रेतीवर लिहिलेलं
लाटेच्या झोक्याने पुसुन ते गेललं
डोळ्यांच्या काठावर ते भरतीला यायचं
तर कधी-कधी ते ओहटीला जायचं
प्रत्येकाची दिशा वेगळी
प्रत्येकाची आशा वेगळी
रंग, रूप आणि भाषा सुध्दा आगळी-वेगळी
कोणी आपुलकीन बोलायचं
तर कोणी तीरस्काराने दुसय्रांची मन तोडायचं
कोठे कोठे होती ही रूढ रीत
तर कोठे जडली माझी प्रीत
ज्यांच्या ज्यांच्याशी मन मिळलं
त्यानां त्यानां प्रेम माझ कळलं
नागेश शेषराव टिपरे
मो.नं:-८६००१३८५२५
मु.पो:-खडकी ता.दौंड
जि.पुणे
Thursday, 15 September 2016
नातं
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment