लेखणी बंद पडली तर

*लेखणी बंद पडली तर*
***********************
कुठे गेले ते कवी
जे शब्दा शब्दाला कविता करून
आडाणी माणसाला पण मोहीत करायचे
त्यांची किती बोलायची लेखणी प्रखर
कडव्यातच काय शब्दा शब्दातुन पेरायची साखर
मग मला वाटायचं
कविताच वाचत सुटाव, दिवसभर नाही मिळाली तरी भाकर
पाऊस पडायचा प्रेम कवितांचा
कधी मन भरायचं
तरी
आश्रु ही वाहायचे
पण
आता कवी व कविता यांचा अर्थच बदलत चालला आहे
कवी बरोबर कविता ही मोकार सुटली आहे
शब्दांचे कवी शब्दालाच लावुन धरतात
रहाटा चं चाक पुन्हा ओढुन धरतात
मोहीणी घालणारे शब्दांनी
आज विचार करायला लावला आहे
कुठे मिळतील ते शब्द
ज्यानी प्रेम करायला शिकवलं
माणसातलं माणुस पण त्यांन टिकवलं
बंद पडली का ती लेखणी
बंद पडलाय का तो विचार
विसरलात का साहित्य प्रेम
का
विसरलात त्या लेखणीला
आज नक्कीच लेखणी चालेल
नाही तर
लेखणीच बंद पडेल
हे देवा
बंद पडलेल्या लेखणीला
शब्दांचा पाझर फुटु दे
नाही तर माझं रक्तच आटु दे
*********************
नागेश टिपरे